Istnieje powszechne przekonanie, że piwo to puste kalorie i rośnie nam od niego brzuch. Czy faktycznie piwna energia powoduje, że więcej tkanki tłuszczowej odkłada nam się na brzuchu? Czy możemy je pić, kiedy się odchudzamy i dbamy o nasze zdrowie?

Jest plagą XXI wieku, w ostatnich latach jest najczęściej występująca chorobą autoimmunologiczna wśród młodych kobiet. Na jej rozwój wpływa upośledzone działanie układu odpornościowego, a postępujące zapalenie gruczołu tarczowego jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy. Czy wystarczy odpowiednio dobrać i włączyć leki, czyli hormony, których tarczyca produkuje zbyt mało) aby pozbyć się uciążliwych objawów choroby? Niestety niejednokrotnie nie wystarczy. Włączenie leków jako jedyne działanie, możemy porównać do dmuchania powietrza w dziurawą, ale zaklejoną taśmą oponę. Powietrze zostanie, ale nie spowoduje, że dziury nie będzie, lub nie będzie się powiększać… 

W obiegowej opinii ma magiczne działanie prozdrowotne, przede wszystkim oczyszcza nasz organizm, pomaga w odchudzaniu, dodaje energii, działa przeciwstarzeniowo.

Czy każdemu pomaga? Co właściwie „robi” w naszym organizmie?

Drażliwość, wyczerpanie, utrata radości i zainteresowań, problemy ze snem to tylko niektóre z objawów zaburzeń nastroju czy depresji. Wiele osób korzysta z psychoterapii czy farmakoterapii, ale ponad połowa nie uzyskuje satysfakcjonujących rezultatów leczenia. [1,2]

Intermittent fasting (IF) jest jedna z najczęściej stosowanych ostatnio strategii żywieniowych u osób, które chcą zredukować nadmiar kilogramów lub utrzymać osiągnięte cele. Czym właściwie jest IF? Jak sama nazwa wskazuje jest to post przerywany, którego założeniem jest spożywanie posiłków tylko w określonym czasie. Istnieje szereg kombinacji tego postu, ale można podzielić je na dwie główne grupy- post w konkretne dni tygodnia lub kilka godzin postu każdego dnia[1].

Zespól jelita nadwrażliwego (ang.  irritable bowel syndom, IBS) to czynnościowe zaburzenie pracy przewodu pokarmowego, któremu towarzyszy zakłócony rytm wypróżnień (biegunki, zaparcia, wzdęcia lun na przemiennie), częste bóle brzucha, przy równoczesnym braku zmian organicznych w jelitach (bez konkretnej choroby jelit). Badania wskazują, że cierpi na niego około 20% populacji osób dorosłych oraz 8-9 % dzieci [1]. Częściej chorują na niego kobiety w wieku 20-40 lat. Etiologia zaburzeń nie jest jednoznaczna i nadal trwają badania szukające przyczyn tych dolegliwości. Dotychczas zauważono, iż jednym z czynników wpływających na powstanie IBS są zaburzenia w osi mózgowo- jelitowej wynikające m.in. z nieprawidłowej mikrobioty jelitowej [1,2].